SV Schalkhaar maakt zich hoopvol op voor nieuwe competitie
Paul Roetert ‘Speler van seizoen 2017/2018’
Paul Roetert werd 17 juni jl. tijdens het Kampioenengala op De Horsterhoek uitgeroepen tot ‘Speler van het seizoen 2017/2018’. Het vormt een bekroning voor een seizoen waarin Roetert met tien assists en vijf competitiedoelpunten zijn waarde onderstreepte. Desondanks degradeerde het vlaggenschip van SV Schalkhaar uit de eerste klasse E. Roetert: ‘Ik ben natuurlijk blij en dankbaar voor deze eervolle waardering, maar degradatie was niet nodig geweest.’
Alhoewel de inmiddels vijfentwintigjarige Roetert in het dagelijkse leven werkt bij Emté Supermarkten in Enter is hij een echte Bathmenaar. Geboren en getogen in het gastvrije Sallandse dorp lag de keuze voor de voetbaltak van de Algemene Bathmense Sportvereniging als pupil voor de hand. Vanwege zijn lengte bracht hij zijn jeugdvoetbaljaren door onder de lat. Hij schopte het zelfs tot de selectie van het D2 combinatieteam van FC Twente/Heracles. Na één seizoen werd hij weggestuurd met de kwalificatie dat hij niet de juiste mentaliteit zou hebben. ‘Ik was elf jaar; ik wist niet eens wat het woord mentaliteit betekende. Het was overigens geen probleem. Niet voor mij, evenmin voor mijn ouders. Mijn vader kan amper een bal tien meter recht vooruit schieten,’ aldus een knipogende Roetert. ‘Ik wilde graag weer met mijn vriendjes uit Bathmen voetballen. Het was ook het moment waarop ik besloot om, in plaats van keeper, als spits verder te gaan. Een actievere rol, nadrukkelijker aanwezig zijn; dat was de rol die ik nastreefde. In de jeugd van ABS scoorde ik, mede dankzij mijn postuur, aan de lopende band. Als zeventienjarige maakte ik onderdeel uit van het eerste team van ABS.’
‘Na twee jaar in de selectie begon het toch te knagen. Ik wilde graag weten hoe het is om op een hoger niveau te voetballen. ABS speelt vierde, soms derde klasse; hoger zit er voor een kleine dorpsvereniging niet in. Nu is het niet zo dat er wekelijks scouts langs het veld bij ABS staan, maar via Jasper Broekhuis werd het lijntje met SV Schalkhaar toch gelegd. Broekhuis had al eerder succesvol de overgang van ABS naar SV Schalkhaar gemaakt en tipte de toenmalige SV Schalkhaar trainer Hans van der Hoop over mijn ambities. Een dag later hing Van de Hoop al aan de telefoon en na een persoonlijk gesprek, waarbij ook Jan Willem Leemkuil aanwezig was, was de overgang snel beklonken.’ Sinds seizoen 2015/2016 voetbalt Roetert bij SV Schalkhaar.
‘In Bathmen was niet iedereen blij met mijn vertrek; allerminst. Sommigen dachten dat ik voor het geld had gekozen, maar die mensen kan ik uit de droom helpen: ik betaal gewoon, net als alle andere leden, contributie. De meeste dorpsgenoten begrijpen de overgang wel en feliciteren me als we met SV Schalkhaar een goed resultaat behalen. Broekhuis had me al geïnformeerd over de goede sfeer in de selectie, een ideale mengeling van dorps- en stadsinvloeden. Een omschrijving die ik na drie seizoenen volledig kan beamen. We hebben een hechte, gezellige groep, dat echt als een team samen optrekt. Ook de faciliteiten en de begeleiding zijn perfect; bij SV Schalkhaar is alles goed geregeld. Buitenstaanders zien SV Schalkhaar als een grote club, maar ik voel een grote onderlinge verwantschap bij de leden. Groot betekent dus niet afstandelijk of kil; integendeel.’
Alle gezelligheid ten spijt moest SV Schalkhaar in de nacompetitie tegen MVV ’29 uit Harbrinkhoek op zaterdag 2 juni, na penalty’s, het hoofd buigen en maakte het na één jaar optreden op eerste klasse niveau weer de afgang naar de tweede klasse. ‘In de eerste klasse ligt het niveau van de eerste vijf ploegen hoger dan bij SV Schalkhaar. Voor de overige teams hoefden we feitelijk niet onder te doen, ware het niet dat we in het begin van het seizoen teveel punten hebben verspeeld door blessures. Er zaten te weinig vaste patronen in ons spel; de opstelling varieerde per wedstrijd. Ook het geluk zat niet mee. Wedstrijden die we eigenlijk op basis van het veldspel moesten winnen, leverden slechts één punt op of slechter nog: niets. De tweede helft van het seizoen speelden we beter, minder behouden, minder voorzichtig. Marcel Geestman nam halverwege het seizoen het trainersstokje over van Marc Lobbert. Geestman gaf ons meer de vrijheid om te voetballen, minder taken. Hij geeft vertrouwen aan de groep om de wedstrijd te lezen; zelf verantwoordelijkheid te nemen. Hij spoorde me als linksbuiten aan om niet continu aan de zijlijn te plakken, maar ook de actie naar binnen te maken. Als rechtsbenige kom je vanaf links sneller in een schietpositie. Iets wat ik overigens nog vaker moet doen: schieten op goal. Helaas was het uiteindelijk niet genoeg. Ik blijf er echter bij dat het niet nodig was geweest. In de wetenschap dat deze spelersgroep nagenoeg compleet blijft, is het jammer dat we het eerste jaar niet hebben overleefd. Anderzijds hebben we wel veel geleerd; ervaring die ons van pas komt in de tweede klasse.’
Zit er dus weer een kampioenschap aan te komen? Roetert lacht: ‘Dat zal niet eenvoudig worden. Iedere ploeg wil een goed resultaat halen tegen SV Schalkhaar. Promoveren als kampioen is natuurlijk prachtig, maar wie de promotie via de nacompetitie tegen Luctor et Emergo vorig jaar nog herinnert, weet dat het niet uitmaakt hoe je promoveert, als je het stapje maar maakt. Met of zonder frituur, dat maakt mij niet uit,’ besluit Roetert met een vette grijns.
